มนุษย์ทุกผู้ทุกนามต้องการแสดงความเป็นเของ ต้องการที่จะได้รู้สึกว่าตนเป็นเจ้าของสิ่งนั้นสิ่งนี้ เมื่อใครยืมข้าวของของคุณไปใช้แล้วชำรุดเสียหาย คุณก็ย่อมจะรู้สึกไม่พอใจเพราะรู้สึกว่าของสิ่งนั้นเป็นของของคุณ
ถ้าคุณเข้าใจถึงธรรมชาติของมนุษย์ในข้อนี้ คุณก็สามารถจะใช้ประโยชน์จากบุคคลต่างๆ อย่างง่ายดาย หากนำประเด็นนี้ไปผสมผสานในการพูดจาของคุณเมื่อต้องการจะพูดจาโน้มน้าวจูงใจใคร หากคุณสร้างความรู้สึกให้กับลูกน้องในบริษัทให้ได้ว่าเขานั้นเป็นส่วนหนึ่งของบริษัท เป็นเสมือนเจ้าของบริษัท พนักงานของคุณก็ย่อมจะมีความรู้สึกเป็นเจ้าของและมีความตั้งใจขยันขันแข็งในการทำงาน ไม่ต้องการจะให้ใครมาดูหมิ่นบริษัทของตน หรือมองภาพลักษณ์บริษัทของตนในแง่ลบได้
หากใครมาติฉินนินทาหรือครหาโรงเรียนของคุณว่ามีข้อด้อยต่างๆ นั้น คุณก็ย่อมจะรู้สึกไม่พอใจเช่นกัน เพราะคุณรู้สึกว่าคุณเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนนั้น เป็นเจ้าของโรงเรียนนั้น หรือโรงเรียนนั้นเป็นของคุณ
จากธรรมชาติที่ต้องการรู้สึกว่าเป็นเจ้าของนี้หรือเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดนี้มีอยู่ในตัวคนทุกคนอย่างแน่นอนเป็นที่สุด
ดังนั้นการโน้มน้าวจูงใจใครให้กระทำในสิ่งที่คุณต้องการก็ควรจะใช้หลักจิตวิทยาในข้อนี้เป็นสำคัญ ถ้าคุณเป็นคนที่เสนอโครงการชิ้นสำคัญชิ้นหนึ่งให้กับหัวหน้างานแล้วโครงการนั้นได้รับอนุมัติให้ปฏิบัติการได้ แต่ถ้าเจ้านายของคุณพูดว่า
“ทำงนชิ้นนี้ให้ดีนะ เพราะคุณเป็นคนคิดขึ้นมา ถ้าคุณทำพังไม่ใช่คุณเท่านั้นที่จะพังแต่บริษัทจะพลอยเสียหายไปด้วย แต่ถ้าคุณทำมันได้ดีบริษัทก็จะดีด้วย”
คำพูดลักษณะนี้คงจะไม่เร้าให้คุณเกิดความรู้สึกอยากจะปฏิบัติงานชิ้นนั้นให้สำเร็จเสร็จสิ้นไปด้วยดีแต่อย่างใดแน่นอน
แต่ถ้าเจ้านายของคุณพูดว่า “คุณเป็นจ้าของโครงการชิ้นนี้ ดังนั้นขอให้คุณจัดการมันให้ดีที่สุดด้วยนะ” คำพูดในลักษณะเช่นนี้ย่อมจะทำให้คุณรู้สึกว่าคุณต้องรับผิดชอบ และรู้สึกภาคภูมิใจที่คุณเป็นเจ้าของโครงการชิ้นนั้น และแน่นอนว่าคุณย่อมจะจัดการมันให้สำเร็จด้วยดีตามความประสงค์ของเจ้านายอย่างแน่นอน ซึ่งแท้ที่จริงเป็นการสนองตอบต่อตัวเองอีกด้วย
บทความจาก : หนังสือศิลปะ..การพูดจูงใจ
สิ่งที่อาจสนใจ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น